Een onderneming die in financieel zwaar weer terecht is gekomen en insolvent dreigt te raken kon voorheen alleen een onderhands schuldsaneringsakkoord bereiken als alle schuldeisers daarmee instemden. Zo niet, dan draaide het meestal uit op een faillissement.
Daar komt nu verandering in door de voorgestelde Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA). De rechtbank kan bekrachtigen c.q. homologeren dat aan het voorgestelde schuldsaneringsakkoord ook schuldeisers gebonden zijn, die niet met het akkoord hebben ingestemd.
Onlangs heeft de Tweede Kamer met het wetsvoorstel ingestemd. En begin juli staat het op de agenda van de Eerste Kamer. Zoals het er nu voorstaat, verwacht ik daarin geen inhoudelijke veranderingen meer.

Op wie van toepassing

Het gaat specifiek om de doelgroep ondernemingen die een te zware schuldenlast hebben, maar nog wel beschikken over bedrijfsactiviteiten die levensvatbaar zijn. Het beoogde doel van de wet is om met name een faillissement te voorkomen en tevens het minnelijk schuldsaneringstraject te versterken. Wel moet de onderneming aan een aantal eisen voldoen. Zo moet duidelijk zijn dat de onderneming afstevent op een faillissement en dat schuldeisers door middel van een stemming zich over het akkoord hebben kunnen uitspreken. Het akkoord moet ook redelijk zijn. Dat wil zeggen dat schuldeisers niet in een aanmerkelijk slechtere positie komen dan in een faillissement en dat het voorstel voor een gedeeltelijke betaling eerlijk onder de schuldeisers wordt verdeeld.

Herstructureringsdeskundige

De ondernemer/schuldenaar kan zelf een akkoord voorbereiden en aanbieden aan zijn schuldeisers, maar ook één of meerdere schuldeisers, een Ondernemersraad of een personeelsvertegenwoordiging kunnen het initiatief nemen om een akkoord tot stand te laten komen. Alle partijen krijgen de mogelijkheid om bij de rechter een verzoek in te dienen tot aanwijzing van een herstructureringsdeskundige. Het aanwijzen van een herstructureringsdeskundige heeft tot gevolg dat iedere schijn van belangenvermenging wordt voorkomen en dat het vertrouwen in het proces en daarmee de slagingskans wordt vergroot. Deze deskundige kan het traject in gang zetten en een akkoord voorbereiden om vervolgens de rechter te verzoeken tot homologatie van het akkoord.

Om te voorkomen dat de rechter over punten van onzekerheid pas duidelijkheid geeft aan het eind van het traject – dus pas bij het verzoek tot homologatie van het akkoord – kan de schuldenaar de rechter vragen om in een eerder stadium duidelijkheid te verschaffen. Hiermee kan snel en definitief antwoord worden verkregen op de vraag of het aangeboden akkoord kans van slagen heeft of dat het nodig is het voorbereidingstraject bij te sturen of het aangeboden akkoord aan te passen.

Nadere eisen en mogelijkheden

Het voert te ver om alle aanvullende eisen en mogelijkheden in dit artikel op te sommen. Toch wil ik er nog één noemen die toch wel bijzonder is. De wet biedt namelijk de mogelijkheid om de rechten van aandeelhouders te wijzigen. Daarvan is sprake in het geval een akkoord is bereikt met schuldeisers waarbij de vordering van een schuldeiser geheel of gedeeltelijk wordt omgezet in eigen vermogen; de zogenoemde ‘debt for equity swap’. De schuldeiser krijgt daarmee een aandelenbelang en dus ook zeggenschap in de vennootschap, terwijl het aandelenbelang en de daaraan verbonden zeggenschap van de bestaande aandeelhouders verwateren.

Wilt u meer informatie over de WHOA, of over de aanbieding, inhoud en inrichting van het akkoord, neem dan contact met me op. Zie: ocmkb.nl/contact